نحوه‌ی طراحی پرتره با زغال

سال 2000 به عنوان هنرمند در استودیو دریم وُرکس انیمیشن، روی فیلم اسپیریت: اسب سیمارون کار می کردم. برای راه اندازی پروژه، از یکسری هنرمندان از جمله اسکات بوردیک، برای انجام نقاشی‌های الهام‌بخش دعوت کردم. با آثار شخصی اسکات آشنا شدم و تحت تأثیر کیفیت طراحی‌ها و نقاشی‌های پرتره‌ی او قرار گرفتم. بالاخره او را کنار کشیدم و پرسیدم چطور این قدر خوب می‌تواند بکشد.

راز و رمزی وجود نداشت؛ او گفت رازِ کار، تنها مفید واقع شدن و فداکاری است. او سه سال مداوم به‌صورت فشرده در دانشکده‌ی پالت و چییِل آکادمی شیکاگو تحصیل کرد. هر روز از ساعت 9 صبح تا ظهر طراحی را شروع می‌کرد، ناهار می‌خورد، سپس مجدداً کار را با نقاشی و طراحی از روی مدل تا ساعت 4 بعدازظهر ادامه می‌داد. پس از شام، دور بعدی نقاشی را از ساعت 7 تا 10 شب ادامه می‌داد. این کار را سه سال به‌صورت مداوم انجام می‌داد.

من سال‌ها به‌صورت جدی طراحی کرده بودم و به‌سختی آن را از مدرسه‌ی هنر تا جلسات منظم طراحی از مدل زنده ادامه بودم. طراحی‌هایم پیشرفت کرده بودند، اما به قول معروف، «خوب بودن کافی نیست، وقتی رؤیای بزرگ شدن دارید». از این رو به استودیو رفتم و درخواست 6 ماه وقفه در ادامه‌ی قرارداد، البته پس از پایان کارِ فیلم دادم.

تصمیم داشتم استراحت کنم و یک برنامه‌ی کاری مثل اسکات برای خودم تنظیم کنم.
دقیقاً همان را انجام دادم و آن 6 ماه تغییرات زیادی در کارم ایجاد شد. آن دوره‌ی شش ماهه، درست مصادف با زمان آغاز این کتاب است؛ پرتره‌های این کتاب از سال 2000 تاکنون ترسیم و گرد‌آوری شده‌اند و امیدوارم اندکی از ارزشی که برای من به ارمغان آوردند، به شما بدهند.

موفقیت اندکی که در حرفه‌ام به دست آورده‌ام، بر پایه‌ی تمرین و تداوم طراحی و درک تجسمی از دنیایی بوده که در آن زندگی می‌کنیم. امیدوارم این کتاب در پیشرفت کارتان به شما هم مثل من کمک کند. در کتاب حاضر مفاهیم، فرآیندها و تکنیک‌هایی برای تقویت آثار و نیز درک و فهم چهره‌ای که با روش کار شما سازگار است، ارائه شده اند.

از زمانی که انیمیشن و صنعت طراحیِ سرگرمی را ادامه دادم، شاهد اشتیاق جدیدی برای مهارت قدیمی راندوی نور و فرم در طراحی بوده‌ام. هنرمندانی که می‌خواهند داستانی بصری و تخیلی خلق کنند، به کلاس‌های طراحی از مدل زنده می‌روند تا مهارت‌هایی را کسب کنند که بتوانند به کمک آنها آثار هنری‌شان را باورپذیر کنند.

آنها همچنین این کار را به‌عنوان یک منبع آرامش انجام می‌دهند؛ به دست گرفتن مداد و کشیدن آن روی کاغذ، بار دیگر یک لذت بزرگ محسوب می‌شود و کیفیت یک طراحی دستی در میان تولید انبوه دنیای دیجیتالی ارزشمند است.