مصاحبه
هیچ محصولی یافت نشد
مصاحبه
مصاحبهٔ موسیقیدانان، مجموعهای از گفتوگوهای مستقیم و اغلب طولانی با نوازندگان، آهنگسازان، خوانندگان، رهبران ارکستر یا حتی تهیهکنندگان است که در آن، خودِ هنرمند دربارهٔ زندگی، فرآیند خلاقیت، آثار، چالشها، خاطرات و دیدگاههایش سخن میگوید. این کتابها مانند پنجرهای باز به ذهن و قلب موسیقیدان عمل میکنند و برخلاف بیوگرافیهای نوشتهشده توسط دیگران، صدایی اصیل و بیواسطه دارند؛ گویی شنونده در اتاق کنار هنرمند نشسته و او دارد داستانش را روایت میکند.
در ایران، نمونهٔ برجسته «گفتوگو با شجریان» نوشتهٔ میلاد کیایی (انتشارات ماهور) است که در چندین جلسه، استاد آواز از کودکی در مشهد، اولین ضبط در رادیو، همکاری با مشکاتیان، محدودیتهای پس از انقلاب، و حتی انتخاب شعرهای حافظ و سعدی سخن میگوید. یا «مصاحبه با پرویز مشکاتیان» در مجموعهٔ «هنر و مردم» که او دربارهٔ بداههنوازی، ردیف و نقش سنتور در موسیقی معاصر توضیح میدهد. کتاب «صدای سخن عشق» شامل مصاحبههای متعدد با محمدرضا لطفی نیز، دیدگاههای او دربارهٔ بازگشت به ریشهها و انتقاد از تجاریسازی موسیقی را نشان میدهد.
در سطح جهانی، «مصاحبههای پاریس ریویو» با آهنگسازانی مثل آرون کوپلند و فیلیپ گلس، یا «گفتوگو با نادین گوردیمر» دربارهٔ موسیقی در اپرا، نمونههای کلاسیکاند. کتاب «مصاحبه با جان کیج» نوشتهٔ ریچارد کاستل، دیدگاههای او دربارهٔ تصادف، سکوت و ذن را با طنز خاص خودش بازگو میکند. در موسیقی عامه، «مصاحبه با باب دیلن» (کتاب Chronicles یا مصاحبههای مجلهٔ رولینگ استون) یا «گفتوگو با مایلز دیویس» که در آن، جازمن افسانهای با لحن تند و صریح از نژادپرستی، نوآوری و اعتیاد حرف میزند، بسیار معروفاند.
این کتابها معمولاً از مصاحبههای منتشرشده در مجلات، رادیو، تلویزیون یا جلسات خصوصی گردآوری میشوند و ویراستار با حذف تکرارها، افزودن توضیحات کوتاه و دستهبندی موضوعی (مثلاً «کودکی»، «آثار»، «سیاست»، «مرگ») آنها را منسجم میکند. گاهی عکس، نت، یا حتی فایل صوتی ضمیمه میشود. ناشرانی مثل ماهور، چشمه، یا در جهان Faber & Faber و Bloomsbury این آثار را منتشر میکنند.
ارزش این کتابها در صداقت، لحظهای بودن و جزئیات روزمره است: وقتی شجریان میگوید «در ضبط ربنا، فقط یک بار خواندم و رفتم»، یا کیج میگوید «سکوت هم موسیقی است»، خواننده نه تنها دیدگاه، بلکه حس و حال آن لحظه را دریافت میکند. این مصاحبهها برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقهمندان، منبعی بینظیر برای درک فرآیند خلاقیت، تاریخ شفاهی موسیقی و حتی تغییر نسلها هستند و نشان میدهند که پشت هر اثر بزرگ، یک انسان با تردیدها، شورها و انتخابهایش ایستاده است.