صنعت موسیقی

صنعت موسیقی

صنعت موسیقی، مجموعه‌ی سازمان‌یافته و اقتصادی فعالیت‌هایی است که هدفشان تولید، توزیع، اجرا و مصرف موسیقی به عنوان یک کالای فرهنگی و تجاری است. این صنعت دیگر فقط هنر نواختن یا آواز خواندن نیست؛ بلکه یک زنجیره‌ی ارزش کامل شامل مراحل زیر است که همه با هم پول، شغل و فرهنگ خلق می‌کنند:

ابتدا خلق اثر اتفاق می‌افتد؛ آهنگساز ملودی می‌سازد، ترانه‌سرا شعر می‌نویسد، تنظیم‌کننده هارمونی و ریتم را شکل می‌دهد و خواننده یا نوازنده آن را اجرا می‌کند. سپس تولید وارد می‌شود؛ در استودیوهای حرفه‌ای صدا ضبط، میکس و مستر می‌شود تا کیفیت پخش رادیویی یا استریمینگ داشته باشد. بعد از تولید، بسته‌بندی لازم است؛ آلبوم، تک‌آهنگ، موزیک‌ویدیو یا حتی پادکست، که با طراحی جلد، عکاسی و بازاریابی همراه می‌شود.

در مرحله‌ی توزیع، اثر به دست مخاطب می‌رسد؛ از طریق پلتفرم‌های دیجیتال جهانی، شرکت‌های پخش داخلی، دانلود مستقیم یا حتی فروش فیزیکی. اجرا و لایو بخش مهمی از درآمد است؛ کنسرت‌های استادیومی، تورهای داخلی و خارجی، فستیوال‌ها (فجر، نواحی، الکترونیک) که بلیت‌فروشی را شامل می‌شود.

بازاریابی و رسانه هم نقش کلیدی دارد؛ در پشت صحنه، حقوق مالکیت معنوی (کپی‌رایت)، قرارداد با ناشر، وکیل هنری، مدیر برنامه و حسابداری مالی جریان دارد.  

انواع صنعت موسیقی ایران بر اساس سبک، بازار و شیوه‌ی توزیع دسته‌بندی می‌شود.

موسیقی سنتی یا دستگاهی، موسیقی پاپ، موسیقی رپ و هیپ‌هاپ، موسیقی راک و متال، موسیقی الکترونیک و دنس، موسیقی نواحی و محلی و در نهایت، موسیقی فیلم و سریال

صنعت موسیقی یک اکوسیستم اقتصادی-فرهنگی است که میلیون‌ها شغل (از صدابردار و گرافیست تا مدیر تور و تکنسین نور) ایجاد می‌کند، میلیاردها تومان گردش مالی دارد و هویت، احساس و حتی سیاست یک جامعه را شکل می‌دهد. صنعت موسیقی ایران، یکی از پویاترین صنایع فرهنگی منطقه است که با استعداد جوان، فناوری و بازار جهانی، در حال تحول است.