طراحی ساده از گل‌ها، میوه‌ها و سبزیجات

یکی از موضوعات مورد علاقة هنرمندان نقاشی و طراحی از طبیعت بی‌جان است. مدتهاست که میوه‌ها، سبزیجات، گل‌ها و برخی از مواد خوراکی دیگر بخش مهمی از سوژه های هنری هستند. در واقع می‌توان تصاویر گل‌ها، میوه‌ها و گیاهان را در آثار به جا مانده از اکثر تمدن‌ها از جمله در ژاپن یافت. همچنین این‌گونه تصاویر را می‌توان در نقاشی‌های دیواری فرسک، موزاییک‌کاری و کتب خطی گیاه‌شناسی به جا مانده از قرون وسطا و رنسانس دید.

با آنکه طبیعت بی‌جان جزئی از تصاویر و پرتره‌های صحنه‌های مذهبی و تاریخی شمال اروپا بود ولی تا اوایل قرن هفدهم به عنوان سبک و موضوعی جداگانه ظاهر نشده بود. در قرون بعدی هنرمندان توانمندی که قادر به کشیدن اشکال پیچیده بودند، طبیعت بی‌جان را به سبکی دلپذیر و مورد پسند تبدیل کردند و این سبک، که برخی آن را طبیعت مرده می‌نامند، گسترش و توسعه یافت.

به عنوان مثال شاردن، مونه، ونگوگ، براک، پیکاسو، ماتیس، موراندی و بسیاری از هنرمندان دیگر سبک‌های متفاوتی از طبیعت بی‌جان را مشاهده کرده و به تصویر کشیدند.

گل‌ها با رنگ‌ها و اشکال متنوع و گیاهان با جزنیات بسیار پیچیده، برای به تصویر کشیده شدن به شیوه‌ای دقیق احتیاج دارند. یکی از جذاب‌ترین موضوعات درطراحی، ترسیم گل‌ها و گراورسازی  آنها است که باید با نهایت دقت انجام شود.

به‌عنوان‌ مثال انواع میوه به‌راحتی در همه‌جا در دسترس است و با قیمت مناسب می‌توان آنها را خریداری کرد و برای مدتی تازه نگه داشت (حداقل تا زمان کامل کردن طراحی). همچنین می‌توان آنها را در یک ترکیب‌بندی ساده یا پیچیده به صورت گروهی در کنار هم قرار داد و روی آنها کار کرد و یا برای بررسی ساختار داخلی میوه‌ها، آنها را به بخش‌هایی تقسیم نمود. در واقع، گل‌ها این فرصت را به هنرمند می‌دهند تا مهارت مشاهدة دقیق را هنگام دیدن نماهای مختلفی از سطح و ساختار آنها به‌دست آورد.

همچنین اين نوع اشکال، امکانات نامحدودی را برای ایجاد یک فرم ساده در ترکیب‌بندی یا سایه-دروشن در اختیار هنرمند قرار می‌دهند؛ البته می‌توانند به شناسایی اصول تکنیکی برای طراحی از تصاویر پیچیده‌تر و دشوارتر، مانند فیگور و چهره‌ی انسان کمک کنند.

شایان ذکر است که دو روش اصلی برای ترسیم گل و گیاهان وجود دارد که مکمل یکدیگرند. مثلا در یک کتاب خطی گیاه‌شناسی قرون وسطا، مطالعات علمی مدنظر بوده است که در آن با مشاهدات فیزیکی به بررسی برگ، گل و یا میوه‌ی آن گیاه می‌پرداختند.

اما در نقاشی‌های هنری، هدف اصلی هنرمند بیان احساسات و انديشه‌ی خود با الهام گرفتن از اشکال گیاهی بوده است. پرهیز از حرکات اضافی و بی‌فایده، نشان‌دهنده‌ی توانایی هنرمند در به نمایش گذاشتن هنر خود است. با این وجود باید خاطرنشان کنم که دانش هنری با مشاهدات دقیق آغاز می‌شود.