مکانیسم بدن انسان در طراحی

چنین به نظر می‌رسد که انقباض ماهیچه به سمت مرکز خود یک قانون ثابت باشد، بنابراین هدف ساز و کار بدن در هر حالتی تغییر دادن اندام‌ها و تنظیم موقعیت و حالت ماهیچه‌ها برای ایجاد حرکت دلخواه است که با این قانون هم‌خوانی داشته باشد. این امر زمانی میسر می‌شود که ماهیچه‌های مختلف متناسب با وظایف گوناگون و محل قرار گرفتن و عمل خود بتوانند به شکل‌های گوناگون درآیند. به همین دلیل است که ماهیچه‌ها در شکل‌ها و اندازه‌های متعددی یافت می‌شوند؛ گاهی با دو و یا سه تاندون، گاهی بدون تاندون، گاهی با یک تاندون به چندین ماهیچه و گاهی با یک ماهیچه به چندین تاندون. یک عضو، علی رغم حالت اولیه ماهیچه خود، می‌تواند به شکل‌های گوناگونی درآید. اما قاعده انقباض ماهیچه همواره یکسان باقی می‌ماند. می‌توان ادعا نمود که سیستم ماهیچه‌‌ای شباهت فراوانی به کارهای هنری نقاش دارد. یک نقاش ویژگی ذاتی ماهیچه‌ها یا قوانین عمل آن‌ها را تغیبر نمی‌دهد بلکه آنچه را که می‌بیند می‌کشد. وی با به کارگیری مهارت و حلاقیت خود ماهیچه‌ها را همان طور که هستند می‌چرخاند و به دلخواه به قسمت‌های مختلف ماشین خود شکل داده و رابطه‌ای را ایجاد می‌کند که در آن این حالات غیرقابل تغییر برای تولید نمودهای مورد نظر با یکدیگر کار کنند.