طراحی از حیوانات

طراحی‌هایی که در شکار دره گینس با روان‌نویس نمدی انجام شده.
منفرداً روش درست يا غلط برای طراحی از حیوانات وجود ندارد. سه هنرمند آمریکایی: ادوارد هیکس، جان جیمز آدبُن و فردریک رمینگتون. هر یک با ذوق خود شیوه‌های متفاوت برای طراحی از حیوانات اختیار کرده‌اند و تمام آثار این سه هنرمند خاطره‌انگیز و منحصربفرد است.
هیکس حیوانات را از روی نقاشی‌ها و گراورهای هنرمندان دیگر چه به‌صورت تمام و چه به‌صورت بخش‌هایی از اثر مشق و کپی می‌کرد. آدبُن به مدل‌های واقعی نزدیک‌تر شده. او حیوانات را در زیستگاه‌های واقعی‌شان نقاشی نمی‌کرد بلکه آن‌ها را شکار می‌نمود و سپس آن‌ها را آویزان می‌کرد - گاهی در ژست‌هایی که به هنگام زنده بودن حیوانات غیرممکن بود - و نقاشی‌های با شکوهی از آن‌ها می‌کشید. رمینگتون از این هم جلوتر رفت. او معتقد بود که فقط مشاهده مستقیم حیوانات به هنرمند کمک خواهد کرد تا اثری قابل باور از آن‌ها خلق کند. وی بخش اعظمی از عمر خود را با گاوچران‌ها در منطقه غرب آمریکا گذرانید و صدها طراحی از حیوانات انجام داد. اين طراحی‌ها سرآغازی بر تحول هنر وی گردیدند. این کتاب توصیه می‌کند که از کپی‌هایی که هیکس انجام می‌داد و نیز از کشتن و آویزان کردن حیوانات که خاصه آدبُن بود بر حذر باشيد و بیشتر توجه خود را به شیوه مشاهده مستقیم که مورد علاقه رمینگتون بود معطوف نمائید. شیوه هیکس از شما هنرمند نخواهد ساخت و روش آدبُن در باورهای جوامع امروزی پذیرفتنی نیست. اما شیوه رمینگتون نه فقط اصولی و عملی است بلکه در عین حال موثر و مفرح نیز هست. البته مطالعه و مشق آثار هنرمندانی که چه در امروز و چه دیروز حیوانات را موضوع کار خود قرار داده‌اند خالی از لطف نیست و به شما این امکان را می‌دهد تا از تجربیات و دیدگاه‌های آن‌ها در کار خود بهره ببرید. همچنین اشیایی که با الهام از حیوانات خلق شده‌اند مثل مجسمه‌های کوچک نیز در این کار مفید خواهند بود. به هنگام مطالعه آثاری از اين دست، درخواهید یافت که چطور دیگران در به تصویر کشیدن بخش‌های خاصی از اندام حیوانات که احتمالاً شما در آن‌ها مشکل دارید، موفق بوده‌اند و یا در خواهید یافت که چگونه ابزارها و مصالح خاص در جای خود به شما کمک خواهند کرد. همچنین عکس‌های حیوانات، چه آن‌هایی که خودتان گرفته‌اید و چه آن‌هایی که توسط عکاسان حرفه‌ای برداشته شده‌اند نیز در این امر بسیار سودمند هستند. مشاهده مستقیم حیوانات، طراحی شما را تقویت خواهد کرد. اما دانسته‌ها و مشق‌های صرف به تنهایی کافی نیستند. یک هنرمند فقط تصویر یک گربه، سگ و یا شامپانزه را طراحی نمی‌کند. او می‌بایست احساس خود از آن حیوان را نیز در طراحی خود نشان دهد و این امر مستلزم برقراری ارتباط بصری و عاطفی طولانی مدت و مشاهده رفتارها، عادت‌ها و شخصیت حیوان است. وقتی هنرمند حیوان را در حرکت و استراحت مشاهده می‌کند از مشاهدات خود اتودهایی برمی دارد. هرچه بیشتر در مورد حیوان بداند، بهتر خواهد توانست از او طراحی کند.
مفیدترین دانش برای طراحی از حیوانات دانستن آناتومی آن‌هاست اما بهتر است که به تدریج و همگام با فراگیری سایر اصول آموخته شود. در مراحل اولیه، اغراق در تناسبات آناتومیک حیوانات از جرأت و جسارت شما خواهد کاست. وقتی با همان مهارت نسبی خود طراحی می‌کنید، همزمان به دید خود عمق بیشتری بدهید و تلاش کنید تا دریابید که در لایه‌های زیرین بدن جانور چه چیزهایی جریان دارند. وقتی که کاملاً به آناتومی مسلط شدید، باید مراقب باشید که در طراحی‌هایتان سواد آناتومی شما از وجه هنری اثرتان جلو نزند. هیچ فرمول جادویی برای تبدیل شدن یک شبه شما به یک هنرمند حیوان نگار وجود ندارد. در این رشته مهارت امری تدریجی خواهد بود. پس برای هر طراحی زمان صرف کنید و از کارهای عجولانه و انتظارات واهی از خود بپرهيزید. طراحی از حیوانات کار هر کسی نیست، فقط کسانی که زیبایی حیوانات را تحسین می‌کنند و استعداد و توانایی مشاهده را توأماً دارند از پس این کار برخواهند آمد. مهارت خود را با تمرین‌های هوشمندانه افزایش دهید و مشاهدات خود از موجودات را به فرم‌هایی بصری تبدیل کنید.