افسانه عمر (بخشی از دیوان احمد سهیلی خوانساری)

معرفی کتاب افسانه عمر (بخشی از دیوان احمد سهیلی خوانساری) اثر احمد سهیلی خوانساری

نقش اندیشه بر بوم جان، نخستین رنگی است که آدمی از ازل با خود به جهان آورده است. از پسِ قرن‌ها و نسل‌ها، آنچه مانده، نه صرف کلام، بلکه نجوای پنهانی خرد و دل بوده است. این مجموعه نیز در پی آن است تا قطره‌ای از این دریا را به ظرف کلمه درآورد؛ تلاشی برای پیوند زدن ریشه‌های دانایی با شاخه‌های هنر و روح.

همه‌ی آنانی که راه دانایی را پیموده‌اند، چه از تبار خاموش حکمت باشند، چه از آتشی زنده در دل هنر، یک چیز را خوب می‌دانستند: راه روشن، نه از جنس تقلید، بلکه از تبار شهود است. این کتاب، یادآور همان راهی‌ست که با هر قدم، انسان را به خودِ خویش نزدیک‌تر می‌کند.

سخن از بزرگان، استادان و آنان‌که چون فانوس، راه را برای جان‌های تشنه نور روشن کرده‌اند، بی‌شک آسان نیست. اما می‌توان با احترام و فروتنی، ایستاده بر دوش سالیان، نگاهی افکند به روشنایی‌هایی که از دل تاریکی‌ها گذر کرده‌اند.

در این برگ‌ها، کوشش شده نه برای اثبات، بلکه برای اشاره باشد؛ نه برای نتیجه‌گیری‌های قطعی، بلکه برای گشودن پنجره‌ای به تأمل. زیرا حقیقت، اگر هم وجود داشته باشد، نه در انتها، که در مسیر یافت می‌شود.

باشد که این سطرها، گامی باشد در راه گفت‌وگویی میان دل و ذهن، و پلی میان گذشته و آینده.