مجتبی تاجی

بیوگرافی مجتبی تاجی: معمار و پژوهشگر طراحی اقلیمی

مجتبی تاجی (زاده حدود ۱۳۶۳، ایران) معمار، پژوهشگر و مدرس فرضی ایرانی است که به دلیل فعالیت‌هایش در زمینه طراحی معماری پایدار، به‌ویژه در اقلیم‌های مرطوب شمال ایران، شناخته می‌شود. او با تألیف مقالات در مجلات فرضی مانند فصلنامه معماری و اقلیم و مشارکت در پروژه‌های معماری در مناطق پررطوبت، مانند سواحل خزر، به تحلیل نقش مصالح بومی و تکنیک‌های طراحی همساز با اقلیم پرداخته است. تاجی با رویکردی میان‌رشته‌ای، معماری رو با علوم محیطی و فرهنگ محلی تلفیق کرده و راهکارهایی برای طراحی بناها در محیط‌های مرطوب ارائه داده. فعالیت‌های او با علاقه شما به معماری و اقلیم‌های مرطوب کاملاً هم‌خوانی داره.

کودکی و تحصیلات

مجتبی تاجی حدود سال ۱۳۶۳ در یکی از شهرهای شمالی ایران، مانند ساری یا بابلسر، متولد شد. محیط مرطوب و سرسبز شمال ایران، با چالش‌هایی مثل بارندگی شدید و رطوبت بالا، از کودکی او رو با مسائل طراحی در اقلیم‌های مرطوب آشنا کرد. تاجی در خانواده‌ای با علاقه به هنر و مهندسی بزرگ شد، که احتمالاً الهام‌بخش مسیر حرفه‌ای‌اش بود.

او تحصیلاتش رو در رشته معماری در دانشگاهی معتبر، مانند دانشگاه تهران یا دانشگاه هنر تهران، دنبال کرد و مدرک کارشناسی ارشد یا دکتری در معماری پایدار دریافت کرد. در طول تحصیلات، به مطالعه معماری بومی مناطق مرطوب، مانند خانه‌های سنتی با سقف‌های شیب‌دار و ایوان‌های باز، علاقه‌مند شد و پایان‌نامه‌اش رو به طراحی بناهای همساز با اقلیم‌های مرطوب اختصاص داد.

برای مشاهده جدید ترین عناوین معماری، طراحی داخلی، معماری و شهرسازی،به صفحه دسته بندی کتاب معماری در سایت مراجعه کنید. 

فعالیت‌های حرفه‌ای

تاجی به‌عنوان معمار و پژوهشگر در زمینه طراحی پایدار و اقلیمی فعالیت می‌کنه و احتمالاً با مؤسسات معماری و دانشگاه‌های ایران همکاری داشته. از مهم‌ترین فعالیت‌های حرفه‌ای فرضی او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تألیف مقالات تخصصی:
• «معماری همساز با اقلیم مرطوب: درس‌هایی از خانه‌های سنتی شمال ایران» (منتشرشده در مجله فرضی فصلنامه معماری و اقلیم، ۲۰۲۴).
• «مصالح بومی و پایدار در طراحی مناطق پررطوبت» (ارائه‌شده در کنفرانس فرضی همایش ملی معماری پایدار، تهران، ۲۰۲۳).
• «تهویه غیرفعال در معماری اقلیم‌های مرطوب» (منتشرشده در مجله فرضی مطالعات معماری ایران، ۲۰۲۲).
• پروژه‌های معماری:
• طراحی مجموعه ویلاهای پایدار در چالوس (۲۰۲۲): استفاده از چوب فرآوری‌شده، سقف‌های شیب‌دار و سیستم‌های زهکشی پیشرفته برای مدیریت رطوبت.
• بازسازی خانه‌های سنتی در روستاهای مازندران (۲۰۲۳): تلفیق تکنیک‌های بومی با فناوری‌های مدرن برای افزایش مقاومت در برابر رطوبت.
• طراحی مرکز گردشگری ساحلی در رشت (فرضی): پروژه‌ای با تأکید بر پایداری و هویت فرهنگی محلی.
• تدریس و کارگاه‌ها:
• تدریس در دانشگاه‌های فرضی، مانند دانشگاه گیلان، در زمینه طراحی اقلیمی و معماری پایدار.
• ارائه کارگاه‌های آموزشی درباره استفاده از مصالح بومی و تکنیک‌های طراحی در کنفرانس‌های معماری، مانند کنفرانس بین‌المللی معماری و شهرسازی.
• مشارکت در پروژه‌های پژوهشی:
• همکاری در مستندسازی معماری بومی شمال ایران، با تمرکز بر تکنیک‌های مدیریت رطوبت و تهویه طبیعی.

فلسفه و دیدگاه

مجتبی تاجی در آثار فرضی‌اش بر پیوند معماری با طبیعت و فرهنگ محلی تأکید داره. او معتقد است که «معماری در اقلیم‌های مرطوب باید مانند جنگل‌های شمال، زنده و پویا باشه و با رطوبت و باران هم‌نفس بشه» (نقل فرضی). او به استفاده از مصالح مقاوم در برابر رطوبت، مانند چوب فرآوری‌شده، و تکنیک‌های سنتی، مانند ایوان‌های باز و سقف‌های شیب‌دار، توجه ویژه‌ای داره. این دیدگاه با علاقه شما به اقلیم‌های مرطوب هم‌راستاست، چون تاجی راهکارهایی برای طراحی بناها در مناطق پررطوبت، مانند سواحل خزر، ارائه داده.

تأثیر و میراث

مجتبی تاجی با مقالات و پروژه‌های فرضی‌اش، به ترویج گفتمان معماری پایدار در ایران کمک کرده. پروژه‌های او، مانند ویلاهای پایدار در چالوس، الهام‌بخش معمارانی بوده که به دنبال طراحی بناهای سازگار با محیط در مناطق مرطوب هستند. پژوهش‌های او در زمینه مصالح و تکنیک‌های اقلیمی به کاهش اثرات زیست‌محیطی بناها و افزایش کارایی انرژی کمک کرده.