راهنمای کامل طراحی سر برای هنرمندان

سی سال تدریس کردم و شیوه‌هایی را در این کارگاه آموزشی ارائه می‌دادم، در گذر این مدت به طور مداوم از من خواسته شد تا کتاب‌هایی را برای تقویت شیوه‌هایم پیشنهاد بدهم متأسفانه، از آنجاکه بیشتر کتاب‌ها، خواننده را به ساخت و سازِ سر به صورت خطی و اضافه کردن یک خاکستری کلی برای پر کردن فرم، آموزش می‌دهند، نمی‌توانستم یک مورد مجزا را پیشنهاد کنم.

روشی که آموزش می‌دهم برمبنای میزان شدت تیرگی-روشنی، به جای استفاده از خط و پوشاندن آن با اصول سده‌های پیشین طراحی‌های سایه - روشن سیاه قلم است.

این کتاب در پاسخ به درخواست‌های پیاپی هنرجویان بیشمار و متعهد بوجود آمد. در دستان شما عصاره سخنرانی‌ها و اظهاراتی است که شاگردان من طی سه دهه گذشته دریافت کرده‌اند، و این کتاب همان مطالب را معرفی و تقویت خواهد کرد.

بی‌شک استفاده از سایه-روشن در طراحی بهترین روش برای ترسیم خطای دید یا به اصطلاح هنرمندان ایلوزیون است که می‌توان در سطح دو بعدی، تصویری سه بعدی را نمود بخشید.

این روش که بر اساس شناخت نور و شکل‌گیری سایه در درک شی صورت می‌گیرد، با اجرای سایه-فرم‌ها و سایه-اُفتان‌ها ایجاد می‌شود. هنگامی‌که یک اجرای دقیق از هر دو (سایه-فُرم و سایه-اُفتان) صورت گیرد، نتیجه، شباهتی قانع‌کننده با خطای دید سه بعدی بر روی سطحی دوبعدیِ کاغذ خواهد داشت.

نکته اصلی این کتاب، (سایه‌زنی) است. اگر سایه‌ها از نظر اندازه، شکل و محل قرارگیری درست باشند؛ شباهت، جنس، سن، ملیت و حالت بدست می‌آید. خطای دید موجب خواهد شد نقاشی یا طراحی شبیه شخص واقعی شود و سه بعدی به نظر برسد. در حقیقت اگر یک شباهت دقیق هدف شما نیست، با اجرای اصولی که به شما آموزش می‌دهم، مجبور می‌شوید از شباهت سازی که به طور خودکار رخ می‌دهد، فاصله بگیرید.

زمانی که اعتماد به نفس خود را بدست آوردید و توانستید سایه-فرم و سایه-اُفتانِ ساختار را توصیف کنید، آنگاه می‌توانید هر چیزی را ترسیم کرده و آن را به خوبی بکشید. وقتی هنرمندان می‌گویند در ترسیم اجسام خوب هستند اما نمی‌توانند مخاطب را به خود جلب کنند، متوجه این حقیقت ساده نشده‌اند: نقاشی یا طراحی چه از بدن انسان، منظره، اشیای بی‌جان، حیوانات یا چهره، همه یکسان بوده، و فقط نور و تاریکی هستند.

در مقدمه با شیوه طراحی، ریشه‌های تاریخی آن و لوازمی که استفاده خواهید کرد، آشنا می‌شوید. فصل اول با عنوان «اصول سایه‌روشن» برای ترسیم یک «سر»، اصول روش طراحی در ژرفا (رابطه بین میزان شدت تیرگی-روشنی)، فرم (سایه-فرم‌ها) و اصول «سایه-افتان‌ها» و پرداخت مرزها بیان شده است. فصل دوم به شما آموزش داده می‌شود، تا چگونگی حالت «طراحی از سر»، نور، کوتاه‌نمایی سر، و روش ایجاد ترکیب‌بندی با استفاده از سایه‌روشن و فضای منفی را موفق اجرا کنید.

فصل سوم با عنوان «روند طراحی» مرحله به مرحله، حالت، تناسبات و تا حد زیادی بر اجزای چهره تمرکز دارد. آناتومی یک دانش است و هرچه شناخت بیشتری از ساختاری که ترسیم می‌کنید داشته باشید، توانایی شما در شناخت سایه‌های ایجاد شده توسط آن ساختار بیشتر خواهد بود. با این حال، دانش به تنهایی کافی نیست.

پزشک خانواده من می‌تواند هر استخوان و ماهیچه‌ای را در بدن نام ببرد، اما نمی‌تواند به خوبی آنها را طراحی کند. اگر مرزهای سایه‌ها در صورتِ رعایت دقیق آنها قابل دیدن باشد، درک دیداری شما توسط دانش آناتومی شما افزایش می‌یابد. اما در نهایت، اگر سایه‌های اشکال، که نتیجه نور روی فرم است؛ از نظر اندازه، شکل و محل قرارگیری درست باشند، آناتومی را برای شما به طور دقیق توصیف می‌کنند.

فصل چهارم با نام «همه را با هم ترکیب کنید»، در مورد اجرای کار است، و تمام آنچه را که آموخته‌اید عملی به کار خواهید بست. شما چهار طراحی نمایشی و پیشنهاداتی در مورد چگونگی نقد و بررسی اثر خود خواهید داشت، همچنین شیوه ارتقاء ایده‌ها و افکار به سطح بالاتری از مهارت با استفاده از تمرین را کشف خواهید کرد. فصل پنجم به شما آموزش می‌دهد که چگونه سوژه زنده، عکس، «گوناگون» مرجع و یا تجسمات خود را برای ایجاد یک «واقع‌گرا» شباهت از چیزی که هم واقعی و هم تخیلی است، با هم ترکیب کنید. نتیجه نقاشی‌ها یا طراحی‌های ترکیبی این فصل، به معنای چهره‌نگاری (پرتره‌سازی) یا ثبت سنتی چهره نیستند، بلکه ارائه واقعگرای از موضوعات غیرواقعی هستند.