آموزش هنر گبه بافی

معرفی کتاب آموزش هنر گبه بافی اثر فاطمه فقیری زاده

فرش دستباف ایران، اگر نگوییم طی قرون متمادی، حداقل در یک قرن گذشته پس از نفت، به‌عنوان دومین سرمایه ملی و یکی از مهم‌ترین منابع درآمد ارزی ناشی از صادرات، جایگاه ویژه‌ای داشته است.

بدون اغراق می‌توان ادعا کرد که فراتر از ارزش اقتصادی و صادراتی آن، هنر قالیبافی همیشه وجه‌ شاخص و یکی از شناخته‌شده‌ترین نمادهای فرهنگی ایرانیان در جهان بوده است. هر کشوری که از چنین گنجینه بالقوه‌ای برخوردار باشد، نه‌تنها تمام تلاش خود را برای حفظ آن به کار می‌بندد، بلکه به‌طور مستمر برای گسترش و بالندگی آن برنامه‌ریزی کرده و می‌کوشد ابعاد جدیدی به آن بیفزاید.

اما ما ایرانیان، متأسفانه، نه‌تنها چنین رویکردی را دنبال نکرده‌ایم، بلکه با بی‌توجهی‌ها، کم‌کاری‌ها و ایجاد موانع پیاپی، شرایطی را ایجاد کردیم که به تدریج روزبه‌روز بر وخامت اوضاع این صنعت دیرینه افزود. هم‌اینک وضعیت به نقطه‌ای رسیده که تمامی کسانی که در زمینه تولید، فروش و صادرات فرش ایرانی فعالیت دارند، در نگرانی و اضطراب عمیقی به سر می‌برند و این سؤال جدی مطرح است که آیا آینده‌ای روشن برای این میراث پرارزش وجود خواهد داشت یا خیر. با پیشرفت زندگی بشری و پیمودن مسیر ترقی و تعالی، جایگاه هنر بیش از پیش روشن‌تر و عمیق‌تر شده است. هنر، به‌صورت کلی، پدیده‌ای است که توانایی برانگیختن احساسات انسانی را دارد.

بنابراین، می‌توان گفت که هنر در اصل به معنای ویژگی‌های خاص اشیاء، پدیده‌های طبیعی یا مصنوعی و آفریده‌های دست بشر است که باعث تأثیرگذاری عاطفی و حسی بر انسان می‌شود. با نگاهی به گستره هستی درمی‌یابیم که هیچ موضوع یا چیزی را نمی‌توان یافت که تا این اندازه توانایی تأثیرگذاری بر احساسات انسانی را داشته باشد؛ از همین رو، می‌توان ادعا کرد که در تمام جنبه‌های جهان هستی، ردپایی از هنر حضور دارد. به بیانی دیگر، جهان لبریز از عناصر هنری است و همه آن با زیبایی و خلاقیت آمیخته است.